ஓம் நமசிவாய

The Next Song will be automatically played at the end of each song.

Tandhiram

Padhigam

Paadal

  • 1. அளந்தேன் அகலிடத் தந்தமுன் ஈறும்
    அளந்தேன் அகலிடத் தாதிப் பிரானை
    அளந்தேன் அகலிடத் தாணொடு பெண்ணும்
    அளந்தேன் அவனருள் ஆய்ந்துணர்ந் தேனே.
  • 10. இரவும் பகலும் இலாத இடத்தே
    குரவஞ்செய் கின்ற குழலியை நாடி
    அரவஞ்செய் யாமல் அவளுடன் தூங்கப்
    பருவஞ்செய் யாததோர் பாலனும் ஆமே.
  • 11. பாலனு மாகும் பராசத்தி தன்னொடு
    மேலணு காவிந்து நாதங்கள் விட்டிட
    மூலம தாம்எனும் முத்திக்கு நேர்படச்
    சாலவு மாய்நின்ற தற்பரத் தாளே.
  • 12. நின்ற பராசத்தி நீள்பரன் றன்னொடு
    நின்றறி ஞானமும் இச்சையு மாய்நிற்கும்
    நன்றறி யுங்கிரி யாசத்தி நண்ணவே
    மன்றன் அவற்றுள் மருவிநின் றானே.
  • 13. மருவொத்த மங்கையும் தானும் உடனே
    உருவொத்து நின்றமை ஒன்றும் உணரார்
    கருவொத்து நின்று கலக்கின்ற போது
    திருவொத்த சிந்தைவைத் தெந்தைநின் றானே.
  • 14. சிந்தையி னுள்ளே திரியும் சிவசத்தி
    விந்துவும் நாதமும் மாயே விரிந்தனள்
    சந்திர பூமி சடாதரி சாத்தவி
    அந்தமும் ஆதியும் ஆம்வன்னத் தாளே.
  • 15. ஆறி யிருந்த அமுத பயோதரி
    மாறி யிருந்த வழிஅறி வார்இல்லை
    தேறி யிருந்துநல் தீபத் தொளியுடன்
    ஊறி யிருந்தனள் உள்ளுடை யார்க்கே.
  • 16. உடையவன் அங்கி உருத்திர சோதி
    விடையவன் ஏறி விளங்கி யிருக்கும்
    கடையவர் போயிடும் கண்டவர் நெஞ்சத்
    தடையது வாகிய சாதகர் தாமே.
  • 17. தாமேல் உறைவிடம் ஆறித ழானது
    பார்மேல் இதழ்பதி னெட்டிரு நூறுள
    பூமேல் உறைகின்ற புண்ணியை வந்தனள்
    பார்மேல் உறைகின்ற பைந்தொடி யாளே.
  • 18. பைந்தொடி யாளும் பரமன் இருந்திடத்
    திண்கொடி யாகித் திகழ்தரு சோதியாம்
    விண்கொடி யாகி விளங்கி வருதலால்
    பெண்கொடி யாக நடந்த துலகே.
  • 19. நடந்தது அம்மலர் நாலுடன் அஞ்சாய்
    இருந்தனர் கன்னிகள் எட்டுடன் ஒன்றாய்
    படர்ந்தது தன்வழிப் பங்கயத் துள்ளே
    தொடர்ந்தது உள்வழிச் சோதி அடுத்தே.
  • 2. உணர்ந்திலர் ஈசனை ஊழிசெய் சத்தி
    புணர்ந்தது பூரணம் புண்ணியர் தங்கள்
    கணங்களைத் தன்னருள் செய்கின்ற கன்னி
    கொணர்ந்த வழிகொண்டு கும்பக மாமே.
  • 20. அடுக்கின்ற தாமரை ஆதி இருப்பிடம்
    எடுக்கின்ற தாமரை இல்லகத் துள்ளது
    மடுக்கின்ற தாமரை மத்தகத் தேசெல
    முடுக்கின்ற தாமரை முற்சது ரத்ததே.
  • 21. முற்சது ரத்தே எழுந்த முளைச்சுடர்
    எச்சது ரத்தும் இடம்பெற ஓடிடக்
    கைச்சது ரத்துக் கடந்துள் ஒளிபெற
    எச்சது ரத்தும் இருந்தனள் தானே.
  • 22. இருந்தனள் தன்முகம் ஆறொடு நாலாய்
    பரந்தன வாயு திசைதிசை தோறும்
    குவிந்தன முத்தின் முகம்ஒளி நோக்கி
    நடந்தது தேறல் அதோமுகம் அம்பே.
  • 23. அம்பன்ன கண்ணி அரிவை மனோன்மனி
    கொம்பன்ன நுண்ணிடைக் கோதை குலாவிய
    செம்பொன்செய் யாக்கை செறிகமழ் நாடொறும்
    நம்பனை நோக்கி நவிலுகின் றாளே.
  • 24. நவிலும் பெருந்தெய்வம் நான்மறை சத்தி
    துகிலுழை யாடை நிலம்பொதி பாதம்
    அகிலமும் அண்டம் முழுதும்செம் மாந்து
    புகலும்முச் சோதி புனையநிற் பாளே.
  • 25. புனையவல் லாள்புவ னத்திறை எங்கள்
    வனையவல் லாள்அண்ட கோடிகள் உள்ளே
    புனையவல் லாள்புவ னத்தொளி தன்னை
    புனையவல் லாளையே போற்றியென் பேனே.
  • 26. போற்றிஎன் பேன் புவனாபதி அம்மை என்
    ஆற்றலுள் நிற்கும் அருந்தவப் பெண்பிள்ளை
    சீற்றங் கடிந்த திருநுதற் சேயிழை
    கூற்றந் துரக்கின்ற கோட்பைந் தொடியே.
  • 27. தொடியார் தடக்கைச் சுகோதய சுந்தர
    வடிவார் திரிபுரையாம் மங்கை சங்கைச்
    செடியார் வினைகெடச் சேர்வரை என்றென்
    அடியார் வினைகெடுத் தாதியு மாமே.
  • 28. மெல்லிசைப் பாவை வியோமத்தின் மென்கொடி
    பல்லிசைப் பாவை பயன்தரு பைங்கொடி
    புல்லிசைப் பாவையைப் போகத் துரந்திட்டு
    வல்லிசைப் பாவை மனம்புகுந் தாளே.
  • 29. தாவித்த அப்பொருள் தான் அவன் எம்மிறை
    பாவித் துலகம் படைக்கின்ற காலத்து
    மேவிப் பராசத்தி மேலொடு கீழ்தொடர்ந்
    தாவிக்கு மப்பொரு ளானது தானே.
  • 3. கும்பக் களிறைந்தும் கோலொடு பாகனும்
    வம்பில் திகழும் மணிமுடி வள்ளலும்
    இன்பக் கலவி இனிதுறை தையலும்
    இன்பக் கலவியுள் இன்பமுற் றாரே.
  • 30. அதுஇது என்பார் அவனை அறியார்
    கதிவர நின்றதோர் காரணம் காணார்
    மதுவிரி பூங்குழல் மாமங்கை நங்கை
    திதமது உன்னார்கள் தேர்ந்தறி யாரே.
  • 4. இன்பக் கலவியில் இட்டெழு கின்றதோர்
    அன்பிற் புகவல்ல னாம் எங்கள் அப்பனும்
    துன்பக் குழம்பில் துயருறும் பாசத்துள்
    என்பிற் பராசத்தி என்னம்மை தானே.
  • 5. என் அம்மை என் அப்பன் என்னும் செருக்கற்று
    உன் அம்மை ஊழித் தலைவன் அங்குளன்
    மன் அம்மை யாகி மருவி உரைசெய்யும்
    பின் அம்மை யாய்நின்ற பேர்நந்தி தானே.
  • 6. தார்மேல் உறைகின்ற தண்மலர் நான்முகன்
    பார்மேல் இருப்ப தொருநூறு தானுள
    பூமேல் உறைகின்ற போதகி வந்தனள்
    நாமேல் உறைகின்ற நாயகி ஆணையே.
  • 7. ஆணைய மாய்வருந் தாதுள் இருந்தவர்
    மாணைய மாய மனத்தை ஒருக்கிப்பின்
    பாணைய மாய பரத்தை அறிந்தபின்
    தாணைய மாய தனாதனன் தானே.
  • 8. தானே எழுந்தஇத் தத்துவ நாயகி
    வானேர் எழுந்து மதியை விளக்கினள்
    தேனேர் எழுகின்ற தீபத் தொளியுடன்
    மானே நடமுடை மன்றறி யீரே.
  • 9. அறிவான மாயையும் ஐம்புலக் கூட்டத்
    தறிவான மங்கை அருளது சேரின்
    பிறியா அறிவறி வாருளம் பேணும்
    நெறியாய சித்தம் நினைந்திருந் தாளே.